Zaterdag werd in het Aalsterse Belfort het verhaal en proces van Jan De Lichte nagespeeld. Er daagden heel wat kijklustigen op.
Ter gelegenheid van de Jan De Lichte-herdenking herzag Jef Vermassen het 18de eeuwse bendeleiderproces in een hedendaags juridisch perspectief. 'Ook in de 21ste eeuw zou Jan De Lichte de maximumstraf krijgen,' meent hij. 'Streng straffen gebeurt uit angst. Dat was vroeger zo en zal altijd zo blijven.'
In het boek van Louis-Paul Boon wordt Jan De Lichte afgeschilderd als een op drift geraakte idealist, een man die roofde, plunderde en moordde als verdediging van zichzelf en het onderdrukte Vlaamse volk. Hij was een soort Robin Hood-figuur. De werkelijkheid was allicht heel anders maar Boon benadert Jan De Lichte vanuit zijn ingesteldheid met een sterke socialistische ondertoon.
Vermassen twijfelt er niet aan dat een figuur als Jan De Lichte ook in deze tijd zwaar zou gestraft worden. Zijn misdaden waren zeer zwaar en in naam van zijn slachtoffers zou men vergelding eisen. Een gruwelijke voltrekking van een doodvonnis als twee eeuwen geleden kan uiteraard niet in onze huidige tijd maar Jan De Lichte zou zeker levenslang krijgen. Onze samenleving leeft in angst en wil de oorzaak van die angst, een gevatte misdadiger, elimineren. De volksjury is altijd deelgenoot van die angst en denkt dus in dezelfde lijn. Wat vaak vergeten wordt is dat die ene bron van het kwaad dan weg is maar dat er anderen zullen klaar staan om die taak over te nemen. Misdaad met de daaropvolgende onrust, angst en de wil om te straffen zijn van alle tijden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Stellen dat een volksjury altijd deelgenoot is van die angst is ook wat overdreven denk ik. Ikzelf heb ook al eens in zo'n jury gezeteld en toen is een weloverwogen keuze gemaakt. In een gesprek met de rechter achteraf, zei die wel dat een volksjury, naar zijn ervaring, meestal wel strenger oordeelt dan beroepsrechters.
Een reactie posten