50 Years of Bossa Nova

Gisteren woonde ik in het Paleis voor schone kunsten van Brussel een concert van Bossa Nova bij op uitnodiging van P&V. Het werd een geslaagde avond waarbij het eerste muzikale gedeelte me echter meer kon bekoren dan het tweede... Het eerste gedeelte werd verzorgd door het Marcio Faraco quintet en het tweede door Milton Nascimento & het Jobim Trio.

Fragment tweede gedeelte:


Milton Nascimento & Jobim Trio + Marcio Faraco quintet
João Gilberto, Antonio Carlos Jobim, Vinicius de Moraes, Baden Powell, ... Girl from Ipanema, Chega de Saudade, Desafinado het zijn roemruchte muzikanten en songs voor menig muziekliefhebber. Deze Brazilianen zorgden 50 jaar geleden voor een bescheiden muzikale aardverschuiving toen ze de bossa nova uitvonden. Een halve eeuw later wordt op gepaste wijze de geboorte van de bossa nova herdacht met een werkelijk prachtige line-up in het PSK met de troonopvolgers van de bossa nova en één van de iconen van de braziliaanse muziek Milton Nascimento met de kleinkinderen van de grootmeester Antonio Carlos “Tom” Jobim.

De Bossa Nova is een muziekstijl eind jaren vijftig van de vorige eeuw ontstaan in Amerika vanuit de Braziliaanse samba (als basisritme) en beïnvloed door de jazz. Bossa Nova klinkt erg warm en sensueel, altijd rustig en nooit agressief.

Grondlegger van de Bossa Nova-stijl is de Braziliaanse gitarist-zanger-componist João Gilberto, die in de eerste plaats de composities van Antônio Carlos (Tom) Jobim, een meerwaarde gaf en ze naar een groot publiek bracht.

Bossa Nova werd wereldwijd populair en kreeg vooral aandacht van Amerikaanse jazzmusici, zoals saxofonist Stan Getz, die er gigantische successen mee scoorde, het grootste met het duo-album Getz/Gilberto. Ella Fitzgerald en Frank Sinatra maakten albums, volledig gewijd aan het werk van Jobim.

Waarschijnlijk is Jobim's "The Girl from Ipanema", onder andere uitgevoerd door Astrud Gilberto het bekendste Bossa Nova-nummer.

De film "Orfeu Negro" (Black Orpheus) uit 1959 van Marcel Camus (Gouden Palm op het Filmfestival van Cannes en Oscar en Golden Globe voor de Beste buitenlandse film) had, vooral wegens de soundtrack, een grote invloed op de verspreiding van de Bossa Nova in Latijns-Amerika, de VS en West-Europa. Antônio Carlos Jobim en Luiz Bonfà tekenden voor de muziekscore die de sfeer van de film in grote mate bepaalt.